αλαβάρδα — Τύπος λόγχης που προέρχεται από την Κίνα. Η εισαγωγή του στον ευρωπαϊκό χώρο χρονολογείται από τον 14ο αι. Αποτελείται από τρία τμήματα: την αιχμή, την κόψη και την αρπάγη. Κατά τους τελευταίους μεσαιωνικούς χρόνους τη χρησιμοποίησαν κυρίως οι… … Dictionary of Greek
οπλομάχος — ο (Α ὁπλομάχος, ον) οπλομάχος αυτός που διδάσκει τη χρήση όπλων γενικά, την οπλομαχία, σε αντιδιαστολή προς τον δάσκαλο τής ξιφασκίας νεοελλ. ο ασκημένος στη χρήση τών αγχέμαχων ιδίως όπλων ή αυτός που μάχεται με αγχέμαχα όπλα αρχ. 1. πολεμιστής… … Dictionary of Greek
πεζικό — Οι άντρες του στρατού ξηράς. Ουσιαστικά το π. είναι το βασικό σώμα κάθε στρατού. Ο Γάλλος στρατηγός Μοντουί (Maudhuy) γράφει στο βιβλίο του Πεζικό (1911): «Μόνο οι λαοί που έχουν καλό πεζικό έχουν μόνιμες επιτυχίες. Οι αρχαίοι Έλληνες, λαός με… … Dictionary of Greek
ξίφος — Ευθύ και σχετικά πλατύ αγχέμαχο όπλο, σε χρήση ήδη από την προϊστορική εποχή. Το ξ. αποτελείται από τη λεπίδα (έλασμα) και τη λαβή (κώπη). Η λεπίδα, μεταλλικό κοφτερό στέλεχος τριγωνικής τομής και ποικίλου μήκους (0,90 1 μ.), φέρει ένα αυλάκι σε… … Dictionary of Greek
όπλο — Κάθε μέσο κατασκευασμένο για να χρησιμοποιηθεί για το κυνήγι, για τον πόλεμο ή για την προσωπική άμυνα. Στους πρωτόγονους πληθυσμούς, τα εργαλεία και τα ό. δεν διαφέρουν ουσιαστικά: τα αμύγδαλα, για παράδειγμα, μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και… … Dictionary of Greek
Αγχέμαχα όπλα θεωρούνται και τα εικονιζόμενα ξίφη του 17ου αι. (Αρχαιολογικό Μουσείο, Φλωρεντία).
Βενετσιάνικα ξίφη, αγχέμαχα κατάλληλα για μονομαχίες (Αρχαιολογικό Μουσείο, Φλωρεντία).